Rezepte: Niet Winnen, Toch Inmaken
Als iets een wedstrijdelement heeft, haak ik af. Het geeft mij een gevoel van verplichting en ik voel me belemmerd in mijn vrijheid. Kortom, ik ben niet een winnaar op het gebied van sport en spel.
En ach, wat heb ik aan een medaille of een beker? Ik ben er te praktisch voor. Alleen, als het om inmaken gaat, dan mag je me uitnodigen. Niet inmaken bij sport en spel, maar in de keuken. Niets geen wedstrijd, gewoon creatief bezig zijn met voedsel, I Love It! En het gerecht is een opbrengst waar ik wel wat aan heb.
Even kort uitgelegd hoe ik bij het volgende gerecht kwam. Bij ons thuis was het vroeger heel normaal om “een vooretertje” te hebben. Nee, dat was geen voorgerecht in de zin van een soep of toastjes met iets of blokjes kaas of worst. Nee, meestal was groente. Plakjes komkommer of rettich, of tomaat met ui, peterselie en olie, of witte bonen in tomatensaus, met peterselie, zout en peper en een drupje olie – koud gegeten overigens én groenten getrokken in zuur. Dat laatste lag dan op ene schaal en je pakte met een vorkje daar een stuk vanaf. Mijn ouders dronken er een klein borreltje bij en ik dronk een sinas of een sapje. Het werd niet aan de eettafel gegeten, maar dan zaten we nog in de huiskamer. Mijn ouders riepen me ook, dus ik was er altijd bij. Heel gewoon bij ons thuis. Sterker nog, ik vond het raar dat het verder bij niemand gedaan werd. Ik ben het ook niet meer gaan doen toen ik op mezelf ging wonen, tenzij… Mijn ouders eens bij me aten, dan deed ik het wel. Het was dat oude vertrouwde, dat bij vroeger hoorde.
En nu bedacht ik opeens. Ik ga zelf wat dingen in het zuur zetten. Het is heel gemakkelijk. Pak een liter water, een liter azijn, zout en peper en breng dat aan de kook. Snij ondertussen de groenten als bijvoorbeeld, komkommer, wortel, ui, witte kool, paprika, knoflook en/of pepertjes. Dat doe je in een schone pot. Je laat het mengsel afkoelen. Als het afgekoeld is, dan voeg je het toe aan de groenten, laat het verder koud worden en als het koud is zet je het nog 24 uur in de koelkast, zodat het lekker kan intrekken.
In de linker pot zitten geroosterde puntpaprika’s (zelf gemaakt), knoflook en komkommer.
In de pot op de rechter foto zit rode ui. Die laatste hadden wij nooit als vooretertje, maar dat is heerlijk door een salade.
Nog een tip over de laatste weckpot, die haal ik bij de Albert Heijn. Je koopt hem gevuld met ambachtelijke mayonaise voor vier euro. Het is mijn favoriete mayonaise, dus daarom meld ik dit. En wat er ook fijn aan is…, deze is koolhydraatarm en suikervrij! Zie hier de link. Nee, je krijgt geen korting via mij, maar hey… het levert je een leuke en goede pot op, dus dat heb je er dan mee gewonnen!
