Vreemde Vraag? Een Nog Vreemder Antwoord!

Onlangs verscheen er een foto in de media van de zangeres Anouk, waarin ze haar haar had laten millimeteren. De reacties van het publiek verschilden, wel of niet mooi. En eerlijk, ik dacht “He ja, zal ik het dan nu ook eens doen?”

Dat riep ik al sinds dat nummer van Sinead O’Connor, Nothing Compares To You. Destijds was ik 18 en samen met mijn ouders had ik de videoclip bekeken. Mijn ouders vonden het maar niets dat kale hoofd van de zangeres uit haar eerdere hit Troy en vonden dit korte haar in de clip dan toch beter. Ik had gezegd dat het me wel lekker leek, even geen gezeik met het onderhoud. Toch deed ik het nooit, tot die foto van Anouk. Ik was echter net een paar dagen ervoor bij de kapper geweest, maar ik beloofde mezelf het er bij het volgende kappersbezoekje af te laten scheren…

Zelf heb ik veel en dik haar met een natuurlijke krul. Voor veel mensen een droom, maar ik ben er echt niet altijd blij mee. Eigenlijk droeg ik het nooit los, want dan leek ik wel een leeuw met zo’n kraag aan manen. Verschrikkelijk! Mijn vader riep altijd dat ik niet moest zeuren, maar mijn moeder zei altijd, ‘Doe het! Het is ook goed voor je haar.’ Mijn haardrachten zijn verschillend geweest, dan weer lang, dan weer kort.

In 2012 was het voor het laatst lang en ben ik naar kort gegaan. Hoe vaak ik wel niet de opmerking ‘Ik wilde dat ik jou haar had’, heb gehoord is niet te tellen. Ik zag dat zelf niet als compliment en daarom bood ik altijd aan om te ruilen. Zo kwam ik op het idee om mijn haar te doneren. Ruilen van haar is natuurlijk geen optie, maar ik kon wel iemand blij maken met mijn haar. Dat heb ik 2x gedaan en ik twijfel over een derde keer. Nu had ik besloten om het toch weer te laten groeien en daar was die foto van Anouk….

 

Op De Millimeter

Belofte maakt schuld en ja, ik ben nu gemillimeterd sinds een week of twee. Toch voel ik me er niet altijd helemaal thuis bij, maar ik vind het wel mooier dan het lange op de foto. Trouwens, mijn haar groeit erg snel. Dat is ook wel leuk om te melden, steeds dezelfde personen vroegen me dan bij wijze van grap: ‘Drink jij Pokon?’ Vond men zichzelf dan erg grappig, ik vond dat treurig. Zeg dan gewoon dat je jaloers bent.

Terug naar mijn haar, want dat ik niet zit te kniezen komt door de vele voordelen. Ja, daar geniet ik met volle teugen van. Ik zie het als een soort vakantie, want ik hoef er niets aan te doen. Shampoo, conditioner, cream wax, fudge, pluistemmer, straightening cream,  haarlak,  haarborstel, kam, föhn en stijltang staan nu stof te vangen. Bij het douchen spoel ik het met water en na het douchen ros ik de handdoek er een keer overheen en klaar!

Was mijn haar droog en had ik last van roos. Dat is niet meer het geval. Het voelt ook lekker zacht aan. Dit is een beetje gênant, maar als ik zit te lezen of televisie te kijken dan aai ik graag over mijn korte koppie. I Love It!

 

Vreemde Vraag

Maar toen…. Kwam ik een oud-collega tegen die ik al zeker een jaar of 4 niet gezien had. Zij bleef staan en daarom bleef ik ook staan. Ze vroeg verschrikt hoe het met me ging en ik antwoorde vrij nuchter dat het goed met me ging. Ze wees naar mijn haar. Ik aaide even over mijn bolletje omdat ik dacht dat er iets in zat, maar ze vroeg me op de man af of ik ziek was of depressief. Ja dames en heren, ik mocht zelf kiezen! Eerlijk is heerlijk, ik was geschokt over haar vraag, al wist ik van haar hoe kortzichtig en goedgelovig ze was.

Destijds hadden we het bij de lunch aan tafel eens gehad of we tevreden waren met ons uiterlijk. Zij had hele dunne lippen en vond dat minder mooi. Ze wees mij aan, ik had mooie volle lippen. Als ze het zo konden opspuiten zouden ze die dag nog een afspraak maken. Het was vrijdag en de sfeer was los, ook wel melig te noemen. Ik had haar aangekeken en zei, ‘Joh, de mijne is ook niet puur natuur, ik laat ze ieder half jaar opspuiten in Duitsland. Iedereen keek me aan, maar men was het eens, het zag er prachtig en natuurlijk uit.

Aan het einde van de werkdag liep ik met een andere collega naar de tram. Zij had ook bij die lunch gezeten en ze zei dat ze verbaasd was over dat ik mijn lippen liet opspuiten. Ik schoot in de lach, ‘Nee joh, geloofde jij dat?’ We hebben er heerlijk om gelachen, iedereen bleek het trouwens te hebben geloofd. Nog leuker.

 

Nog Vreemder Antwoord

Nu stond ik geschokt te zijn over de vraag die me zojuist was gesteld. Echter, terugdenkende aan die ene lunch (nog steeds had ze die dunne lippen) schoot mijn creativiteit open en antwoorde ik, ‘Geen van beide. Ik heb onlangs in Duitsland meegedaan aan een haarproef.’ Juist, daar ging ik, een antwoord verzinnen die haar weerga niet zou kennen.

‘Dan scheren ze je kaal, ze pakken haarzakjes en daar gaan ze mee aan de slag. Daar halen ze dan allerlei stofjes en dingen uit en dat bewerken ze. Na 3 maanden moet je dan terugkomen, wordt je weer kaal geschoren en dan wordt je behandeld met dat spul uit je eigen haar. Dit moet de veroudering van het haar tegengaan en als het goed gaat word ik nu niet meer grijs en krijg ik ook mijn originele haarkleur terug.’

 

Zo Doe Je Dat!

Zo dan, dit schudde ik zo uit de mouw van mijn zomerjasje. Haar ogen rolden bijna uit haar oogkassen, maar wat zou ze dat zelf ook graag willen, was het duur? Daar kon ik geen antwoord op geven, want het zat nog in de ontwikkelfase en nu ging het nog om proefpersonen. Dat ze het geloofd had was duidelijk, want ze wilde weten of er nog steeds proefpersonen werden gezocht. Dat wist ik niet, maar ik zou informeren. Ze werkte nog steeds bij hetzelfde bedrijf en had nog steeds hetzelfde emailadres, toch gaf ze voor de zekerheid ook haar telefoonnummer nog even.

Meteen daarop heb ik me verontschuldigd, maar ik had een afspraak en moest dus door. We namen afscheid en zij zou mijn telefoontje afwachten. Eenmaal om de hoek ben ik pas gaan lachen. Zoals zij zou hebben gezegd: ‘Helemaal leuk!’

Nu achteraf moet ik eerlijk zeggen, ik vond haar vraag toch wel leuk. Ik heb een tijdje aan mijn creativiteit getwijfeld, maar nu is gebleken dat ik creatiever ben dan ooit tevoren!