De 3 G’s Voor 2019!

Laat een reactie achter


Op de valreep van dit oude jaar nog even een blogje. Gewoon om iedereen even de beste te wensen te doen voor het nieuwe jaar, lekker handig in zo’n blog. Uiteraard worden het de 3 G’s, maar dat straks.

Nog even hoe mijn jaar was. Er zijn nooit hoogtepunten zonder dieptepunten, dat is gewoon een feit. Toch kan ik de dieptepunten van mijn afgelopen jaar zo niet echt benoemen, omdat de hoogtepunten voor mij nu eenmaal meer impact hadden. Nou en dat is voor een jaartje ook wel lekker kan ik zeggen! Dat gun ik iedereen, ook voor iedereen die me niet mag. Niet iedereen kan je mogen, ook dat is een feit. Ik vind het gewoon een geweldig idee dat mensen die mij niet moeten een goed jaar krijgen door mijn wens. Jaja, ik kan wat zij niet kunnen en ik vind dat humor!

Ja, mijn jaar was leuk. Met mijn gezondheid gaat het weer uitstekend. Dat is toch wel erg lekker. Daar geniet je ook meer van als het k*t is geweest. Goed, er moest even in me gesneden worden, maar het resultaat is prima!
Was ik voorheen nog wel eens te veel bezig met wat anderen over me zeiden of me dingen opdroegen. Dat is voorbij. Het frappante daarvan is dat ik daarbij hulp kreeg van André Hazes jr. Opeens kwam dat nummer voorbij met daarin de tekst:
“Ik leef m’n leven, zoals ik dat wil
Ik bemoei me toch ook niet met een ander”
Het is een kwestie van accepteren en respecteren. Dus kunnen anderen dat niet bij mij, dan verdienen ze dat ook niet van mij terug. Dat ik daar nu net André voor nodig had. Grappig.
Last but not least, ik heb gewoon mijn droombaan gevonden en als ik naar huis ga uit mijn werk dan overvalt me nog altijd het gevoel dat ik nuttig ben geweest en dat is heerlijk! Ik heb echt andere tijden hiervoor gekend wat dat aangaat, dus ik ben dankbaar.

Uit bovenstaande kun je de 3 G’s dus al halen. Wat ik jullie wens is het volgende:

08 Theezakje-Talk

Laat een reactie achter


Tweede kerstdag en ik bedacht me dat er nog wel even een blog gemaakt kon worden met de vragen van de theezakjes van Pickwick. Ik heb ze geteld, want er zijn nieuwe bij gekomen, en er zijn zo’n 313 vragen. Voorlopig kan ik dus even vooruit!

Dyezzie Geïnterviewd Door Pickwick Banaan

Theezakje: Waar ben je het meest bang voor?
Ja dat hangt ervan af. Als je me vraagt of ik bang voor de dood ben. Nee dat ben ik niet. Dood gaan we allemaal, dus dan lijkt mij die angst niet redelijk.
Oorlogen vind ik wel verschrikkelijk, maar die zijn al bezig zo lang ik leef en er zullen ook oorlogen zijn zo lang ik zal leven. Beetje lullig wellicht, maar in ieders leven is er ergens ter wereld wel oorlog. Dat is bijna net zo zeker als de dood. Dus met die angst kan ik leven. Ik ben wel bang voor stomme dingen, zoals spinnen. Mijn vader zei vroeger dat spinnen banger waren van mij dan ik van hen, maar van mezelf weet ik het zeker. Een spin heeft die vraagt nooit beantwoord.

Theezakje: Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?
“Bij twijfel niet inhalen” Ik ben een persoon die op haar gevoel afgaat. Voelt iets dus niet goed, dan laat ik dat. Ooit zei iemand dat ik gemakkelijk beslissingen maak. Dit is dus de oorzaak.

Theezakje: Waar heb je het meeste spijt van?
Dat ik mama destijds niet naar hier heb gehaald toen bleek dat ze ziek was en dat ik dus ook de verkeerde personen heb vertrouwd hierin. Er zijn meerdere dingen die ik liever niet had meegemaakt of graag anders had gezien, maar daarvoor is het woord “spijt” niet de juiste benaming.

Theezakje: Waar schaam je het meest voor?
Ja dit is het vervolg van de vorige vraag. Dat ik dus zo stom was om mama niet hier heen te halen toen bleek dat ze ziek was. Dat ik ook akkoord ben gegaan om het eerste contactpersoon niet meer te zijn. Praktisch heeft hierin verloren van eerlijkheid. Dat vind ik erg en heeft me als mens veranderd.

Wat is je favoriete spel?
Ik ben wel een persoon die graag spelletjes speelt. Van kinds af aan speel ik al Scrabble met tante Josje. Nu doen we dan de app Wordfeud, maar goed, dat is Scrabble. Wat ik ook graag doe ik Triviant. Het allerleukste spel vind ik echter Cluedo. Dan gezellig met een drankje en een hapje en het licht gedempt. Dat laatste is gewoon voor de gezelligheid. En dan je medespelers op het verkeerde been zetten. Bij Cluedo moet je tactisch spelen, dat maakt het nog leuker.
Wat ik trouwens ook geweldig vond, dat deed ik graag toen ik nog in Leeuwarden woonde met vrienden, Murphy’s Quiz Night. Volgens mij heet het niet meer zo, maar het is een pubquiz. Ik weet niet of het nog bestaat en of het hier ook is, maar hier ken ik ook weer niemand die dat leuk zou vinden om te gaan doen.

Theezakje: Wat mis je aan kind zijn?
Het nog niet weten wat er speelt in de wereld en het leven en het veilige, maar ook zeker mijn (groot)ouders. En natuurlijk de onbevangenheid. Als volwassene denk je meer na en ga je relativeren. Toch laat ik leven graag op me af komen. Ik zie wel waar ik uit kom. Wellicht niet verstandig, maar op de vraag wat ik over 10 jaar doe, daar wil ik nu helemaal niet aan denken.

Slaaf Van Mijn Stappenteller

Laat een reactie achter

Als ik al ergens een pleurishekel aan heb, dan is dat aan shoppen. Laat me dat lekker online doen, maar alsjeblieft neem me niet mee de stad in. Goed, heel zelden maak ik een uitzondering. Zo waren hier afgelopen zomer vrienden van me uit Friesland met hun tienerdochters. De laatste wilden graag naar de Lush (Lush is een zepenwinkel, vrij exclusief, maar op een verantwoorde manier). Kijk, ik ben dan zo, dat doen we dan als eerste, want zij wisten toch niet wat waar zat in het Haagsche en ik deed het uit voorzorg. Mijn ouders hadden het vroeger een keer gepresteerd om te zeggen, ‘Sorry, we kwamen er niet aan toe.’ Dat hebben ze geweten, want ik zorgde er vanaf dat moment op voorhand al voor dat ik wist wat waar zat. Dat deed ik toen niet met Google, maar via het telefoonboek. Al moest ik ervoor langs het postkantoor of de bibliotheek, ik wist het! Kijk, dan kom ik wel voor de jongsten in het gezelschap op. We hebben trouwens een geweldige dag gehad en zo veel was er ook niet geshopt die dag. Maar goed, voorheen maakte ik alleen een shop-uitzondering voor mama, zie mijn oude blog uit 2015: Shophell

In ieder geval had ik dus moeten weten, vandaag was niet geschikt om te shoppen. Als ik dan ga, ga ik alleen, in de ochtend meteen om half tien en op een doordeweekse dag. Nee, vandaag niet, al ben ik wel alleen gegaan. Het is bovendien zondag, maar ik moest en zou op mijn manier naar de grote Appie in het centrum. Om de meest stomme reden eigenlijk. De spruitjes bij de buurtsuper hadden er van de week niet zo mooi uitgezien. Ja ik meen het, dat was de reden. Had dan gewacht tot morgen zou je denken. Maar nee, morgen heb ik een vroege dienst en tegen de tijd dat ik thuis kom is het centrum al weer volgepakt met mensen. Dus ik deed het vandaag. Om een nog veel stommere reden ben ik ook lopend gegaan. Ja mensen, ik ben een slaaf van mijn stappenteller geworden. Ik meen dit echt. Het is maar slecht met me gesteld.

Goed, ik zou dus alleen naar de Appie, maar ik bedacht dat ik mijn boeken ook nog moest inleveren bij de bibliotheek. Dat zou ik dan meteen maar doen. Lekker ook voor mijn stappenteller. Serieus.
O wacht, als ik dat toch ging doen…. Ja dan kon ik de cadeaubonnen die ik van Mike had gekregen uit zijn kerstpakket ook wel meenemen. Ja, en weer zou dit lekker zijn voor mijn stappenteller. Natuurlijk wist ik eerst nog niet wat ik zou doen, maar ik zag mijn stappenteller in gedachten een hartje vormen, dus daar ging ik. Na de bibliotheek en halverwege mijn eerste doel bedacht ik me om wat anders te doen en dus liep ik terug. In die winkel aangekomen lag dat wat ik wilde hebben meteen in mijn zicht en dus was ik binnen vijf minuten de winkel uit. Dus op naar de Appie. Hier ging het ook vrij vlot, al was het druk bij de kassa. Ik moet echt eens bij die Appie gaan uitvogelen hoe je daar zelf kunt scannen, want ik zie daar geen scan-apparaatjes hangen. O wacht…. Nu ik dit tik bedenk ik dat ik daarvoor wellicht de app kan downloaden. Dat zal ik eens testen.
Er was me echter tijdens het wachten een geweldig idee te binnen geschoten. De laatste bonnen zou ik opmaken bij Drankenspeciaalzaak De Markthof. Ik zou voor 1 fles gaan, maar ik kwam er met 3 naar buiten. Als kerst-extraatje kreeg ik namelijk een klein flesje witte wijn mee.

Eenmaal thuis was ik blij dat ik alles doorstaan had en tevreden over mijn behaalde stappen van vandaag. Ik ruimde de boodschappen op en liet Mike vervolgens zien hoe leuk en lekker ik geslaagd was voor de cadeaubonnen. In gedachten zag ik dat mijn stappenteller zachtjes begon te huilen. Ik was echter nog trotser, want ik ben dus minder een slaaf van mijn stappenteller dan ik zelf had gedacht. Daar moet op de gedronken worden, Ho Ho Hoooo…. Merry Christmas!

07 Theezakje-Talk

Laat een reactie achter

Het is alweer een tijdje geleden dat ik de vragen van de labels van de Pickwick Theezakjes beantwoordde. O ik drink nog heel veel thee, maar ik kwam er even niet meer aan toe om die blogs te maken. Toch heb ik nog heel wat vragen te beantwoorden, dus ik ga weer eens verder.

Dyezzie Geïnterviewd door Pickwick Aardbei

Theezakje: Waar vlieg je heen als je voor een dag piloot zou zijn?

Leuke vraag. Als ik voor een dag piloot zou zijn dan heb ik geen vliegangst. Dat is wel even belangrijk, want dan kan ik de hele wereld over. Nu ben ik niet van de hitte en dus vallen de landen af waar het kwik al vlot boven de 20 graden is. Dat is alleen al om die reden. Waar ik echter naartoe zou willen brengt echter nog een voordeel met zich mee. Waar ik namelijk naar toe zou gaan, dat staat niet bekend om de insecten of, nog erger, spinnen. Waar ik naartoe ga is de Noordpool namelijk. Dit lijkt me namelijk helemaal geweldig, al is het alleen maar om te fotograferen. Als ik dan toch voor 1 dag piloot ben zou ik aan het einde van de dag wel naar Italïe willen om een hapje te eten, want dat is nu eenmaal mijn favoriete keuken. Nee, dat gaat niet lukken, maar hey, iemand met vliegangst lukt het ook zeker niet om voor 1 dag piloot te worden.

Theezakje: Heb je vandaag een complimentje gegeven?

Nee dat heb ik niet gedaan. Vandaag ben ik vrij en ik heb alleen een paar boodschappen gedaan. Ik ben trouwens niet de moeilijkste qua complimenten geven. Als ik iets in iemand bewonder of mooi vind dan zeg ik dat gewoon. Een compliment streelt de ziel denk ik altijd.

Theezakje: Heb je vandaag een complimentje gekregen?

Nou nee, zie het antwoord hierboven. Afgelopen week heb ik nog wel complimenten gehad op mijn haar. Tegenwoordig stijl ik het niet meer en draag ik mijn krullen. Velen zijn daar jaloers op, maar geloof me, ik ben er echt niet altijd blij mee. 

Theezakje: Wat is de laatste film die je hebt gezien?

Het is bijna kerstmis en ik zit volop in de kerstfilms. Dat kleffe en dat suikerzoete, ik hou ervan! De laatste die ik heb gezien was The Spirit of Christmas. Die was leuk. Heel Amerikaans en zoet. Eigenlijk baalde ik wel een beetje, want ik zocht naar The Holiday. Dat is niet helemaal een kerstfilm, maar dat is zo’n heerlijke Feel Good-film, met Kate Winslet en Cameron Diaz. Helaas, ik kon hem niet vinden op Netflix.

Theezakje: Wat voor muziek heb je het laatst geluisterd?

Eh ja, ik heb dus een nieuwe JBL koptelefoon. Die is geweldig! De laatste weken luister ik naar de Top 4000 van Radio 10 en de vanaf eerste kerstdag luister ik naar de Top 2000 op NPO Radio 2. Normaal wissel ik af tussen Radio 10, NPO Radio 2 en NPO Radio 5. Ik vind niet alle programma’s even leuk. 

Theezakje: Welk boek heb je het laatst gelezen?

Dat was het boek “De Magische Wereld Van Alzheimer” van Huub Buijssen. In het boek staan 30 tips voor meer begrip en tevredenheid. Als je ook met de ziekte te maken hebt dan is dit een aanrader!

Zo, dat was de laatste weer even. Niet getreurd, ik heb nog heel veel vragen te beantwoorden. Dus tot snel! 

Brief Aan: Papa

2 reacties

“Hallo Mein Liebling!

Ja pap, daar ben ik alweer. We zijn alweer een jaar verder en vandaag is het je sterfdag. Het is alweer 7 jaar geleden. Ik mis je nog steeds, maar de scherpe randjes zijn er wel vanaf. Vroeger zei men dat dan wel en dan kon ik me zoiets niet voorstellen. Je leert er mee leven. Ja, je moet ook wel tenslotte, anders maak je je eigen leven er niet veel gemakkelijker op. Toch zijn dingen als genieten wel anders nu. Bij een grappige, leuke of geweldige gebeurtenis kan ik niet naar je toe of bellen, dat zie je nu vanaf je wolk. Zo simpel is dat. Toch weet ik, je bent wel bereikbaar, en gelukkig heb ik die gave.

 

 

En nu weer mijn briefje aan je. Ja dit was me het jaartje wel even. Even een spoedoperatie tussendoor en dan exact op tijd klaar zijn om mijn studie af te ronden en aan mijn droombaan te beginnen. De baan die ik dankzij mama en jou heb. Door mama besefte ik wat ik wilde en jij hebt me de weg gewezen. Hoe ik dat weet? Al het juiste  kwam uit op jullie trouwdag.  Dus dankjewel papa!

Wat ik trouwens erg grappig vond. Op het werk vierden we de decembermaand. Ik kreeg een extra grote mok (met koffie en chocolade koffiebonen) cadeau. Hij staat op de foto achter de koffiemok van Mike, dit om de maat aan te geven. De andere mokken zijn duidelijk veel groter. Dat was een dingetje van ons. Wij verrasten elkaar graag met idiote en grote mokken. Jij hebt gewonnen met de Duitsland-mok. Deze is ook nog steeds groter dan mijn nieuwe mok, omdat hij een stuk breder is en maar iets korter. 

Natuurlijk ben ik ook nog aan het Photoshoppen. Dat is mijn manier geworden om te ontspannen. Toch kwam een uitspraak van jou steeds terug als ik bezig was en ben; ‘Jij bent te goed voor deze wereld. Het kost jou ook tijd!’ Dat maakt dat ik niets meer zo maar doe. Goed, ik heb een hart en geen kassa, maar je hebt gelijk. 

Grappig is trouwens dat ik binnenkort een Workshop ga geven over hoe ik mijn Herinneringsvideo’s met de hulp van Photoshop maak. Daar ben ik voor gevraagd. Ik vind dat zo’n enorme eer! Dit zou in november zijn, maar het is op het laatste moment verschoven naar volgend jaar.

Verder ben ik ook gevraagd om zo nu en dan lezingen te gaan geven over de blogs van mama en mij. Dat vind ik ook weer een hele eer. Hierin behandel ik kort de tijdlijn hoe het is verlopen met de Alzheimer van mama, wat het met ons beide doet en hoe ik het invul. Zo zie je maar, alle goede dingen komen langzaam. 

Oja, dit keer een andere foto van ons. Waarom deze? Voor mij zit er veel in. Jou bescherming naar mij toe. Je kijkt uit dat ik niet val door mijn hand stevig vast te houden. Dan ben je er nu niet meer in levende lijve, maar zo voelt het nog steeds. 

Voor ik afsluit wil ik je toch nog wat vragen pap. Wil je alsjeblieft extra om mama denken? In het begin van haar ziekte begon ze geregeld over je. Zo had je haar je nieuwe huis laten zien en zei ze dat je haar op zou halen als je het huis helemaal af hebt. Weet je, ik vind dat mooi en het geeft me ook rust. Met pijn in mijn hart denk ik wel eens dat je haar mag ophalen. Mama moet de hele hel door van die k*tziekte. Dat is niet eerlijk, dat bespaar ik haar liever. Qua dat vind ik de medische wereld ook maar idioot. Men weet dat het een aflopende zaak is, maar nee, dan moet men zo lang mogelijk in leven worden gehouden. Is de ziekte al niet mensonterend genoeg, de medische wereld is dat ook. Waarom laat men anderen zo lijden? Dan heb jij nog “mazzel” gehad met die andere kl*teziekte. Jij kon dingen nog zelf aangeven.

Het leven gaat zoals het gaat pap, maar deze twee dingen doen me verschrikkelijk veel pijn. Dan heb ik een goed afscheid met jou gehad en dan heb ik dat ook met mama, maar ik had het liever anders gehad. Nah goed, je hebt er geen keus in.

Door wat gebeurt is denk ik wel eens vaker na over de dood. Het is 1 van de 2 zekerheden in het leven. Ik moet hem je toch even meegeven. Het doet me namelijk denken aan wat Youp van ’t Hek ooit zei in zijn show Alles Of Nooit bij de Rouwadvertentie. Ik citeer: ‘Ik bedoel, we zitten hier vanavond met 500 mensen samen en het leuke van deze avond is dat er ooit een dag zal komen dat wij er alle vijfhonderd niet meer zijn. Dat maakt de avond gezellig en zinloos tegelijk.’  Nee ik zie dat niet als pessimistisch of depressief, ik zie dat als realistisch, want zo is het nu eenmaal. Die wetenschap maakt dat ik er om kan lachen, want aan angst heb ik nu eenmaal weinig.

Zo, dat was het weer voor deze brief. De groeten aan iedereen aan de andere kant pap. Ik Hou Van Je en ik mis je op mijn manier.

Een dikke kus en knuffel,

Dein Schatzi”

 

 

 

1 2 3 4 5 6 … 136