Dyezz Diary
Daar zit ik dan, op zondagmorgen en zo ziek als wat. De griep. Waar ik het heb opgelopen, daar heb ik geen idee van. Het is de tijd van het jaar toch? Al zal het me dit keer niet verbazen dat ik ziek ben van het nieuws wat afgelopen week het nieuws beheerste. De twee hoofdzaken waar ik op doel zijn het nieuws over de Amerikaanse filmproducent Harvey Weinstein en het nieuws rond de vermissing en het vinden van Anne Faber. Lees meer
Het moet me toch eens van mijn hart. De meuk die er tegenwoordig op televisie te zien is. Het is nu zaterdagavond en wat ik me van vroeger herinner is dat ik ’s avonds na het eten moest douchen, de pyjama aan en dan mocht ik opblijven om met mijn ouders een spelshow te zien. Daar deden dan kandidaten aan mee en die konden witgoed winnen, een reis of een nieuwe auto. Nou, dat waren nog eens tijden… Lees meer
De titel van deze blog is wat mama altijd riep. Ze deed trouw mee aan de Staatsloterij en later ook de Postcodeloterij, maar het echte grote bedrag won ze nooit. Na iedere trekking zei ze dan weer, “Geld komt bij geld.” Ze kon er wel hardop over dromen wat ze allemaal gedaan zou hebben als ze de loterij had gewonnen. Dan zei ze dat ze groter wilde wonen. Als ik dan zei dat ze dan meer had om schoon te houden, mama was nogal van het poetsen, dan zou ze een werkster aannemen die dagelijks kwam. Opperde ik vervolgens dat die ook betaald moest worden, dan landde mama weer en wilde ze alleen nog maar flink shoppen in Milaan of Parijs. Lees meer
Het is een hele normale vraag, maar eigenlijk geef je doorgaans een standaard antwoord en zeg je ‘Goed’. Nu is het met mij ook goed. Ik ben gezond en tevreden, en dat lijken me wel de meest belangrijke zaken. Toch zit ik met een groot verdriet. Je raadt het al, de Alzheimer van mama. Dat zeg ik niet in antwoord op die vraag hoe het met me gaat. Waarom zou ik? Het gaat toch om mij en ik wil er anderen niet mee lastig vallen, want ik denk dat ik dat doe als ik daar over ga vertellen. Ach, en ik schrijf het immers in blogs van me af. Ja daar kan ik ook veel in kwijt, en iedereen die het leest kan zelf bepalen of diegene het wil lezen.
Onlangs was ik echter eens bij de huisarts. Zo af en toe als het verdriet hierin me te veel wordt maak ik een afspraak om het gewoon even te bespreken met een onafhankelijke persoon. Ik had me afgevraagd hoe andere mantelzorgers het toch allemaal doen, want het leek mij dat zij er veel gemakkelijker mee omgaan. De huisarts raadde me aan: ‘Vraag het ze eens!’ En dat deed ik…. Lees meer
Goed, ik ben twee keer getrouwd geweest, maar eigenlijk sta ik broodnuchter tegenover het feit “Huwelijk”. Waren mijn trouwdagen dan niet het mooiste wat ik heb meegemaakt? Nee, absoluut niet. Als eerste staat bij mij de val van de Berlijnse Muur op nummer 1. Daar was ik bij, daar is geschiedenis geschreven. Kortom, dat is niet gemakkelijk te overtreffen. Verder vond ik mijn ontmoeting met Mike gewoon geniaal, maar die was erna. Wat ervoor nog wel was geweest was het concert van The Cure (mijn eerste concert) en het concert van Pink Floyd. Bij alle twee kwam ik euforisch en super creatief/geïnspireerd vandaan. Dus het is net wat ik zeg, ik sta er wellicht te nuchter in. Toch wil ik het er even over hebben, want er moet me iets van mijn hart…. Lees meer