Brief Aan Mama: Liefdevolle Herinneringen Aan Mama

“Liebe Mutti,

Het is je geboortedag. Daarom een briefje. Ondanks dat we hobbels hebben gehad, had ik me niet een betere moeder kunnen wensen.

De Koningin en haar Queensleven

Qua tijd die je hier was heb je een koningsleven gehad. Je hebt de Corona niet mee hoeven maken, geen lockdowns en op dit moment is Rusland Oekraïne binnen gevallen en is er oorlog. Echt, ik ben zo blij dat je dit je bespaard is gebleven. Helemaal in de combinatie met Alzheimer.

 

Met jou overlijden waren mijn 2 allergrootste vertrouwenspersonen weg. Papa en jij.  Het had tijd nodig, maar jullie hebben me opgevoed als een eerlijk en sterke vrouw, dus het is allemaal goed gekomen.

 

Zoals ik na iemands heengaan altijd zei, “Die zit nu op een wolk naast je”, zo ben jij ook bij mij. Dat laat je vaak weten door de muziek van… uiteraard: Queen. Als ik een winkel binnenga, in de sportschool ben of als ik net de radio aanzet. Dan hoor ik het meest vaak “Your My Best Friend”, “Friends Will Be Friends” of “Love Of My Life” en ik moet dan glimlachen, daar geniet ik van.

Heerlijke Herinneringen

Dat ik graag kook heb ik echt van jou. Bij mij in Zoetermeer stonden we graag samen in de keuken. Dan kookten we vooral Bulgaars. Gelukkig heb je me nog genoeg recepten van Papa kunnen meegeven. Ik zette dan een stoel in de keuken, zodat jij kon zitten. Ik deed het werk, als het snijden en het roeren. Jou hoofdtaak was dan proeven en eventueel aanwijzingen geven wat er nog bij moest en hoeveel. Hoe vaak het niet gebeurde dat ik met een lepel voor je stond, want Tosjo “assisteerde” je door op je schoot te gaan liggen slapen.

Geen Geheimen Meer

’s Avonds vertelde jij vaak en tikte ik dat uit, op jou verzoek. Je wilde van je af praten zei je. Je vond dat ik moest weten wat je altijd voor je had gehouden, omdat het jou in vertrouwen was verteld. Je moest het kwijt, je hart luchten. Later deden we dat ook telefonisch. Vorig jaar vond ik de USB met die verhalen terug. In eerste instantie had ik niet goed door wat het was. Na het eerste verhaal begreep ik het wel. Ik heb dat “dagboek” nog eens goed gelezen. Nu met andere ogen.

 

Destijds heb ik je meerdere keren gevraagd waarom je dit geschreven wilde hebben.  Inmiddels is me dat duidelijk geworden. Het doet me goed om te weten  dat jou vertrouwen in mij net zo sterk was als andersom. Bedankt Mama! Het is jammer dat ik je dat niet meer persoonlijk kan zeggen, maar je krijgt het op je wolk naast me ook wel mee.

Zorro

Ach dat was ook wat. Als tiener was er een Zorro-serie op tv. Dat keken we vaak samen en bij iedere aflevering zei je, ‘Mooie man he?!’ Ik was dat niet met je eens. Eigenlijk vond ik ook niets aan die serie, maar voor mij zat het in het samen kijken. Dat vond ik gezellig.

 

In Zoetermeer keken we ’s avonds na het praten en het tikken graag nog een film. We keken of er iets op tv kwam en zo niet dan gooide ik er een dvd in. Dat is meer dan 1 keer Zorro geweest. Antonio Banderas speelde Zorro. Dan was mijn tekst, ‘Mooie man he?!’ en dan was jij het niet mij eens. Heerlijk!

Bridget Jones

Als ik Zorro benoem, dan deze ook. Jij had zoveel over die film gehoord en wilde die wel eens kijken. Ik had de boeken gelezen en de films gezien, maar ik kocht de films, want ik vond het gezellig om samen te kijken. Bij de koffie had ik deel 1 opgezet. Je zat er meteen vol in en moest erg lachen. Een enkele keer keek ik opzij naar je, want je bleef lachen. Na de film zei ik, ‘Hij is leuk, maar jij had wel heel veel lol!’  Dat was je met me eens, maar je wilde eerst het tweede deel zien voor je iets zou zeggen.

 

Vond ik dat je er bij deel 1 vol in zat, dat was nog niets. Je had nog meer lol bij deel 2. Eigenlijk heb ik vaker om jou zitten lachen dan om die films. Mijn nieuwsgierigheid was enorm aan het einde van deel 2, wat was er nu zo leuk geweest? Je begon te lachen en zei, ‘Jullie konden zussen zijn!’ Natuurlijk bedoelde je daarmee mijn vele blunders.

 

Lachen

We hebben samen heel wat afgelachen, maar het toppunt was wel dat Papa mij had opgehaald, de auto in de garage zou zetten en nadat hij die open had gemaakt, in plaats van voor, achterin de auto ging zitten. Verbaasd had ik gevraagd, ‘Wat ga jij doen?’ Alsof hij toen ontwaakte keek hij om zich heen en gaf hij mij de schuld. Eenmaal boven bij jou zakte ik op de vloer van het lachen en heb ik je pas na een minuut of 20 hortend en stotend het verhaal kunnen vertellen.

Man man man, wat hebben we toen gelachen. Zelfs toen je ziek was, als ik je aankeek en, zo droog als toen, vroeg, ‘Wat ga jij doen?’, dan schoot je in de lach.

Shoppen

Oh ja, shoppen. Daar heb ik altijd een hartgrondige hekel aan gehad, maar jij niet! Je vond het ook nog eens heerlijk om met mij te gaan. In welke grote stad ik woonde, als jij er was moesten we even shoppen. Wat hebben we veel gelachen in winkels. Je bleef eens erg lang in een kleedhokje en ik keek voorzichtig om het hoekje. Daar zat je op het bankje, de tranen rolden over je wangen van het lachen. Je keek me aan en zei lachend ‘Idioot mens!’ Wat was er gebeurd…

 

Nou…. Je had iets aan en de verkoopster begon te vertellen over het model en het materiaal etc. Ze bleef doorgaan en jij keek me al aan met een blik en handgebaar van “Blablabla…”, ze zat hoog in jou irritatiezone. Op het moment dat ze even naar adem hapte greep ik in en zei ik tegen die verkoopster, ‘Mevrouw bedankt voor de uitleg, maar mijn moeder is doof, die hoort u niet.’ Vervolgens stond ik handgebaren naar je te maken. Je draaide je heel snel om en liep de paskamer in.

 

Je hebt niets gekocht en we zijn lachend de winkel uit gelopen.

Beppe

Jij hebt altijd gezegd dat wanneer jij er niet meer zou zijn, het schilderij van Beppe, gemaakt door Papa, naar mij zou gaan. Wellicht raar, maar pas na je echte afscheid heb ik het meegenomen, omdat ik wilde dat ze bij je was zolang je lichaam nog hier was. Ik vond het lastig, want al was het tijd om het mee te nemen, voor mij hoorde het bij jou.

 

Ze is nu bij me Mam, maar ik zie het nog steeds zo. Iedere keer als ik er naar keek voelde dat zo en was mijn gemis naar jou groter dan dat ik blij kon zijn met het schilderij. Nu blijkt wel, er komt niets tussen Beppe en mij, ook Papa niet. Mijn band met Beppe zit in mijn hart, en niet in het schilderij.

PROOST!

Lieve Mama, vandaag vier ik jou geboortedag, jou leven. Met muziek en vanavond een Asti.

Zing jij een aria met Jofanna. Jullie dikke tuut-foto hangt bij mijn bureau, zeg dat er maar bij. Voor Papa, Beppe, Oma, Opa, Tosjo en iedereen die ik mis een knuffel en een dikke kus van mij.

 

Ik Hou Van Je.

 

Liefs, kusjes en tot gauw!

 

Je Dochter

 

PS: Oja, en omdat je nu dichtbij De Bron zit: ‘Grüß Gotti’”